Wat andere van Babbeloo vinden

Onze gastouder voor onze beide kinderen. 3x per week waren zij bij Babbeloo. Eén tweede thuis! Nu zijn onze kinderen 10 en 12 en nog regelmatig wordt over “oppas” Anita gesproken of nog leuker als we elkaar weer even zien. Anita, is zorgzaam, liefdevol, neemt de kinderen mee in de alledaagse dingen en altijd creatief. Kortom een warm thuis, waar je heel graag je kindje toevertrouwd.

Onze twee kinderen zijn ieder vier jaar lang bij Anita geweest. Wij kozen voor haar vanwege de rust en vriendelijkheid die ze uitstraalt. Dat bleek een gouden greep. Onze kinderen zijn altijd met heel veel plezier gegaan. Ze werden er gezien en konden zichzelf zijn. Anita kijkt goed naar wat de kinderen nodig hebben en leuk vinden. Zo had ze voor onze oudste speciaal andere puzzels gehaald. Er wordt veel geknutseld, buiten gespeeld en plezier gemaakt. Er is veel ruimte voor gezelligheid maar ook voor rust en er is vooral heel veel liefde. Onze kinderen misten haar als we op vakantie waren. Een grotere bevesteging kun je volgens mij niet krijgen. Je gunt ieder kind een gastouder als Anita, iedere ouder trouwens ook

Wij hebben onze drie kinderen bij opvang babbeloo gehad. Ze hebben er veel geleerd en gespeeld. Met mooi weer zijn ze lekker buiten en binnen wordt er ook veel geknutseld met het seizoen. Doordat de groep klein is, is er veel aandacht voor elk kind. Anita bereid ze goed voor op de basisschool door uitdagende spelletjes met ze te oefenen, die aansluit op leeftijd. Onze kinderen hebben er een geweldige tijd gehad. Wij zullen Anita daardoor ook zeker aanraden als gastouder.

Onze dochter Eva heeft vanaf eind 2015 tot aan half 2018 een fijne oppas tijd gehad bij Anita. Wij kozen voor Anita vanwege kleinschalige gastouderopvang in huiselijke sfeer. Direct hadden we een goed en vertrouwd gevoel. Leuk aspect vonden wij dat Anita destijds opgroeiende dochters in huis had. Het gaf haar Babbeloo gastouderopvang een ontspannende natuurlijke sfeer. Eva ging bijna altijd in opperste stemming en grote glimlach naar Anita toe. Van kleinste guit groeide ze uit naar de grootste van de groep en vervulde daarin haar rol. Met jongens timmeren en boren op houten stellingen en constructies en racen met auto’s. Met de meisjes ging zij bij poppenharen kammen tot ze er kaal bijstonden. Heerlijk vonden wij het om af en toe foto’s en filmpjes te krijgen als het bloedheet was en Eva met pamper aan zat te schateren in het badje. Of met zijn allen geitjes brood voeren in het parkje om de hoek. De aanpak van Anita vonden wij fijn. Liefdevol, attent, vol aandacht, ruimte voor uitbundig spelen, maar ook haar kinderen genegenheid en stevigheid geven. Communicatie over diverse bijzonderheden. Tijdens het spelen, groepsprocessen, kleine of grote gebeurtenissen die aandacht behoefde, eenopkomende ziekte of verdrietjes werden prettig naar ons gecommuniceerd. Kleine kinderen groeien door. Ook aan het verblijf van Eva aan Babbeloo kwam een eind. Ze heeft ontzettend leuk afscheid genomen van Anita. Ik, haar vader, stuurde nog steeds regelmatig foto’s door van Eva omdat het leuk is kleine meisjes groot te zien worden. En heel af toe belt Eva spntaan weer aan om: “...Hai Anita te zeggen..... hoe gaat het met jou...?